Niet alleen hebben de Fransen stokbroden en wafels, huizen met galerij, een Generaal de Gaulle boulevard, maar in Phnom Penh bovendien een station en een markthal in een mooie art-deco stijl achter gelaten.

Met dezelfde chauffeur als gisteren bezoeken we het eerst het station. Van ver is al te zien dat het opgeknapt is en mooi helder wit, met groene details.
Helaas mogen we niet naar binnen, want het spoor wordt alleen gebruikt voor goederen vervoer.
Onderweg van Kep zagen we wel dat er op veel plaatsen aan het spoor wordt gewerkt.

Door het ijzeren hek kan men wel de klok en de bascule, van Franse oorsprong zien. Al lachen we nog zo vriendelijk, gooien onze charme in de strijd, de bewaker is niet te vermurwen en laat ons niet binnen.
Dus maken we de foto's door de tralies van het hek.
Met de hulp van Australië is het gebouw gerestaureerd.

Ook het marktgebouw is helemaal opgeknapt en in de originele licht gele kleur geverfd.
In het ronde midden,  kern van het gebouw komen vier vleugels uit.
Overal in Cambodja vind je veel rommel, daarom is het des te opvallender dat het in- en rond de markt schoon en netjes is.
Vóór het markt gebouw zijn overkappingen waar, net als in Bangkok, t-shirts, broeken, hemden, tassen en souvenirs te koop zijn.
Binnen in de centrale hal staat een mooie klok en rondom deze klok zijn allemaal kraampjes met juwelen.
"Het is niet allemaal goud wat blinkt",  maar de met saffieren, diamanten of  parels verwerkt tot ringen, armbanden, sierspelden  en alles wat een mens zich mee kan versieren is hier te koop.
In één van de zijgangen zijn zelfs namaak I-phone's, i-pads of i-pod te koop.
Weet Apple hier van?

Als laatste wilden we naar het nieuwe Naga-building en verwachten in een soort World-trade center te komen en eindelijk drinkbare koffie hopen te krijgen, maar.... koffie krijgen we wel, alleen in een een reusachtig casino!
Gelukkig weet Wien van $ 1,00, $ 35,00 te maken.
Als afscheid gaan Marijke en ik nog naar de massage en kunnen we langzaam afscheid gaan nemen van Cambodja .