Om in een tuk-tuk door het landschap te rijden is heel boeiend, vooral omdat het niet te snel gaat, we geen last hebt van ramen en er heel veel te zien is.
Meisjes in schooluniformen op de fiets, bromfietsen volgeladen met goederen. Koeien langs de weg, varkens die rondscharrelen of aan een lijn vast zitten. Koeien die vrij lopen of aan lijn zitten,  heuvels in de verte, riviertjes, of verbindingen met de zee.
Maar ook vrachtauto's die vlak langs ons passeren en we ons zeer kwetsbaar voelen.
De afstand van Kep tot Kampot is ongeveer 20 km..

Kampot ligt aan de zee en heeft nog veel gebouwen en huizen uit de Franse tijd. Sommigen zijn erg verwaarloosd, terwijl anderen gebruikt worden als restaurant of 
Guesthouse.
De oude markt is helemaal gesloopt op de buitenmuren na.
Over de Kampot-river is een oude- en een nieuwe brug. 

Een bezoek aan de markt is wel heel bijzonder, de gangen zijn wel heel erg smal en het is belangrijk te kijken waar je loopt, want het riool loopt tussen de kraampjes door.
De vis die te koop aangeboden wordt, ligt, op de grond, op plastic op in bakken. Vooral de levende dieren, kippen en eenden, die met touwtjes samen gebonden zijn, of nog aan het stuur van de fiets hangen, zijn voor ons niet aangenaam om te zien. 
Vooral vrouwen "bemannen" de kraampjes.
 
Op de terugweg komen we langs een pagode, waar in de hoge bomen veel ooievaars zitten en nesten gebouwd zijn. 

Ook hier zijn weer de de gevolgen van het Rode Kmer regiem te zien en zijn in een  Stupa de schedels van slachtoffers te zien.

Omdat deze provincie aan zee ligt zijn hier veel zoutpannen.
De pannen worden gevuld met zeewater, het water verdampt en het zout dat overblijft wordt (hoofdzakelijk door vrouwen) bij elkaar geharkt en in 2 manden van ongeveer 10 kg. naar een hal gebracht. 
Het loon voor één dag werk is ongeveer $ 1,50 per dag. (Slavenwerk?)
Tot voor kort werkten hier nog kinderen, dat nu door de regering is verboden, omdat kinderen naar moeten school moeten gaan.

Dus deze dag heeft weer veel indrukken achter gelaten.