Zaterdag 19 februari.
We nemen afscheid van Kuala Lumpur en rijden voor de laatste keer door de stad op weg naar Malaka, of Melaka, zoals het hier geschreven staat.
Het oude station en het koninklijk paleis zien we vanuit de verte.
De snelweg die we volgen is de directe verbinding met Singapore en sinds 1995 in gebruik.
Maleisië is een groen land.
Aan beide kanten van de snelweg  zijn, zover als je kunt kijken, grote oliepalm-plantage. Dus is er sprake van monocultuur.

De taxi waarin we rijden is een Toyota, een model dat bij ons niet te krijgen is.
In Maleisië rijdt men links, de auto heeft daarom het stuur rechts, wat bij het instappen wel eens tot vergissingen van onze kant kan leiden.

We worden keurig bij het Renaissance hotel afgezet.
Omdat de kamers nog niet klaar zijn, gaan we eerst lunchen. Hier is het een uitgebreid buffet met zowel Aziatisch als westerse gerechten.
Onze kamer is op de 19e verdieping en hebben we uitzicht over een gedeelte van Malaka.
Het personeel is erg vriendelijk en behulpzaam.
Op weg naar de haven zien we enkele Nederlandse woorden die de Hollanders in de 17 eeuw hebben achtergelaten, zoals "stadhuis", "Heerhuis" " Oost Indische Compagnie" .
De Melakarivier slingert door de stad en langs oude wijken. De boottocht over de rivier is daarom heel aantrekkelijk.
Ook wordt het oude Portugese schip bekeken dat als een soort museum in de oude haven ligt.
Resten van het fort geven een stukje geschiedenis weer van de stad, die door Portugezen, Nederlanders en Engelsen is overheerst.

In oude bakstenen muren en de kerk kan een stukje Nederland herkend worden.

Vandaag eten we in het hotel en hoeven niet de deur uit, maar omdat het binnen zo koud is door de airco, trekken we iets warms  aan.
 Er is een groot verschil tussen de buiten- en binnentemperatuur.