Zaterdag 26 februari
Een dag "treinen" wil zegen, vroeg opstaan, geen ontbijt in een hotel, maar brood  met frisdrank en een lapje van de dubbel verpakte kaas.

Voor de eerste keer deze vakantie hebben we ons verslapen en worden we gewekt door het telefoontje van de taxichauffeur.
Toch komt alles goed en staan we ruim op tijd beneden met de koffers.

Van het hotel tot aan het station in Butterworth is ongeveer een uurtje rijden. Op dit tijdstip is het nog niet druk en kan er behoorlijk hard worden doorgereden.  De brug die Penang met het vaste land verbindt is zeker vier kilometer lang en door Korea gebouwd. In 2013 zal een tweede brug, gebouwd door China, klaar zijn.

Penang heeft als eiland, alles (volgens een krantenartikel) wat een tourist zich kan wensen. Strand, een mooie zee, goede hotels, verschillende bevolkingsgroepen met hun eigen tempels, stad en winkels, maar vooral goed en goedkoop eten.
We hebben van heel veel dingen genoten.

Tot onze verbazing vertrekt de trein inderdaad om 08.00 u., maar of we volgens planning in Singapore zijn, is de vraag. Soms hebben we het idee dat we meer stilstand dan rijden.
Gelukkig is het minder koud dan bij de vorige treinreis. 
We reizen eerst klas en de stoelen zijn redelijk comfortabel, me veel beenruimte.
Een klein toilet met een emmer water om door te spoelen, waar gelukkig niet veel mensen gebruik van maken.
Bij nadering van een station klinkt er een melodietje en wordt de stopplaats in het Maleisië's en Engels aangekondigd.
De buitendeur kan niet goed op slot en klappert tijdens het rijden heen en weer.
Ook op deze reis krijgt iedere pasagier water en een stukje cake aangeboden door de KTM.

Uren zitten, lezen, naar buiten kijken en af en toe iets eten of drinken, af en toe een af en toe een spelletje,  meer is er niet doen.
Wat zullen we uitgerust aankomen! 

Per trein Singapore binnen komen lijkt eenvoudig, maar grenscontrole moet er zijn! 
De Maleisische controle gebeurd in de trein door een groot aantal douaniers. Maar om Singapore binnen te komen moeten we met bagage de trein uit, en net als bij ander grenscontroles eerst pascontrole, daarna bagage check, even verder op weer wachten in een hal en daarna de trein weer in.
Alles bij elkaar duurt het toch wel een drie kwartier en de de beloofde tijd van aankomst, 21,30 u. wordt niet gehaald. Omdat het maar een spoor is moet de trein regelmatig op een tegenligger wachten.

Midden in de nacht komen we eindelijk in het Rendez Vous Hotel aan en gaan nog even iets eten en drinken aan de overkant van het hotel.
Op straat is het net zo druk als in Amsterdam overdag en natuurlijk is het nog heel warm.